How Many loves do you get in a lifetime?

She is beautiful, self-involved and mildly neurotic Londen socialite. He is Britain’s most photographed bad boy who broke her heart. But Magnolia Parks and BJ Ballentine are meant to be… Aren’t they?

Magnolia parks recensie

Ohmy god, I am back!!!! Mijn laatste recensie is gewoon 2 maanden geleden. Hoe erg is dat. Ik heb het ook zo vreselijk druk gehad met de verbouwing en verhuizing naar ons nieuwe huis dat het echt eeuwen geleden is dat ik er een boek heb bijgepakt. Maaar de verbouwing is achter de rug, de dozen zijn uitgepakt, de boekenkast is helemaal ingepakt en ik had deze week eindelijk weer eens tijd om te lezen. En oh wat heb ik het lezen gemist. Ik had heel veel goede verhalen gehoord over Magnolia Parks. Het deed iedereen een beetje denken aan een mix van Gossip Girl en Twilight. Nou mijn favoriete film én serie in één, hoe leuk is dat? Al te nieuwsgierig begon ik aan het boek.

Wat vond ik ervan?

Oh my. Wat heb ik een liefde/haat verhouding gekregen met dit boek (net als de karakters van het boek met elkaar hadden). Het was voor mij heel moeilijk inkomen in het boek door de schrijfstijl van de Jessa Hastings. In plaats van echt een verhaal te lezen had ik meer het idee dat ik een dagboek van twee personen aan het lezen was doordat ze letterlijk tegen jou praatte. Zo stond er ergens: snap je nu waarom ik het haar niet kan vertellen? En toen dacht ik echt huh? Wie? Oh ik! Je praat tegen mij. Maat toen ik dat eenmaal door had en alle namen een beetje had leren kennen, vond ik de schrijfstijl juist heel leuk en iets heel unieks hebben. Het verhaal zelf trok mij ook enorm aan. Want ohmy wat zijn Magnolia en BJ toxic. Maar wel op een interessante entertainment manier. Ik wilde constant weten wat ze elkaar nu weer zouden aandoen om elkaars aandacht te trekken. En daarnaast was er gewoon een chemie waar niemand omheen kon, ook de lezer niet. Ze deden mij ontzettend denken aan Chuck en Blair en het had ook echt de Gossip girl vibes waar iedereen het over had. Ik vond het wel minder Twilight vibes hebben, maar thats okay.

Maar waarom heb ik dan een haat liefde verhouding met het boek? Ik heb liefde voor het boek tot ongeveer bladzijde 200, daarna kwam mijn haat voor het boek. Want ik was op de helft en nog was er niet echt iets bijzonders gebeurd. Ik had al dertig hoofdstukken vanuit het perspectief van Magnolia en BJ gelezen en ik had echt het idee dat ik de hele tijd hetzelfde hoofdstuk aan het lezen was. Dan haatte ze elkaar weer en wilde ze dit keer ECHT niet meer in elkaars buurt komen en twee uur later waren ze weer in dezelfde ruimte… Ja uiteindelijk heb ik het ook wel gelezen hoor. Maar toch vond ik het wel entertainment genoeg om het boek uit te lezen. Ik wilde toch wel weten hoe het eindigde. Helemaal omdat BJ om een bepaald ding nogal sneaky deed….

Wat een mega teleurstellend einde was dit. Ik dacht echt nou mooi, het is goed dat het zo eindigt en dan ineens moet alles weer verpest worden omdat er perse een tweede deel hierover moet worden gemaakt? Sorry hoor, dit boek had al 0 diepgang wat moet er in vredesnaam in het tweede deel nog gebeuren wat al niet is gebeurd?

Ik vond BJ trouwens zo’n hypocriet. Constant was het ik haat het als ze pijn heeft en ik zou er alles aan doen om haar niet in deze pijn te zien. Terwijl hij constant er voor kiest om zijn broek los te trekken. Dude, je kan het ook gewoon in je broekhouden. Maar zoals ik al zei ze waren beiden harstikke toxic.

---

Ik geef dit boek 2,5 ster omdat het echt wel entertainment was en ik de eerste 200 pagina’s echt heel leuk vond en de schrijfstijl is uniek. Maar er zat zo weinig diepgang in het boek en uiteindelijk was ik steeds hetzelfde hoofdstuk aan het lezen voor mijn gevoel. Ik weet ook niet of ik deel 2 wel ga lezen…

Auteur: Jessa Hastings

Uitgeverij: Orion

Genre: New adult, (toxic) romans.

Gepubliceerd: 1 december 2022

Taal: Engels