All I wanted to do was live my life in peace. Maybe get a cat, expand my spice farm. Really anything that doesn’t involve going on a quest where an orc might rip my face off. But they say the Goddess has favourites. If so, I’m clearly not one of them. After saving the demon Fallon in a wine-drunk stupor, all he wanted to do was kill an evil witch enslaving his people. I mean, I get it, don’t get me wrong. But he’s dragging me along for the ride, and I’m kind of peeved about it. On the bright side, he keeps burning off his shirt.

That time I got drunk and saved a demon recensie

Ik zag dit boek liggen in de boekenwinkel met echt de meest niet aantrekkelijke cover die ik in tijden heb gezien. Maar de titel: That time I got drunk and saved a demon, sprak mij wel echt enorm aan. Omdat dit iets is wat mij zou kunnen overkomen (als er demons hadden bestaan dan). Toen ik de flap van het boek las, moest ik direct hardop lachen en ook de eerste pagina vond ik enorm vermakelijk. Maar toch legde ik het boek terug. Ik had genoeg boeken in mijn eigen boekenkast die ook hun liefde en aandacht verdiende. Maar eenmaal thuis bleef het boek in mijn gedachten hangen en de eerst volgende keer dat ik weer in de boeken winkel kwam heb ik het boek toch maar meegenomen…

Wat vond ik ervan?

Oké, ik weet niet waarom ik iets anders had verwacht maar wat was dit een mega slecht boek zeg. Zo slecht dat ik er bijna niet teveel woorden aan vuil wil maken. De eerste drie hoofdstukken maakte mij echt aan het lachen en ik kon mij ook erg herkennen in de hoofdpersonage Cinnamon. Ze was grappig, sarcastisch en was niet bang om het achterste van haar tong te laten zien. En het concept van het verhaal sprak mij op zich ook wel aan. Maar na het derde hoofdstuk werd ik het eigenlijk al heel snel zat. Fallon, de demon in kwestie, vond ik niet heel boeiend. Sure, hij zei wat lieve woordjes hier en daar en speelde af en toe de held ondanks dat hij de bad guy moest zijn maar overall vond ik hem vooral een saai personage. Nou dan staat het boek al gelijk 10 punten achter aangezien het uiteindelijk allemaal draaide om Cinnamon en Fallon. Ook begon ik mij te irriteren aan het feit dat Cinnamon constant in elke duidelijk val trapte waardoor Fallon haar weer moest redden. Dit irriteerde mij mateloos omdat ik juist hou van sterke vrouwelijke personages die hun eigen held zijn, en niet gaan zitten wachten tot een man haar komt redden. In de echte wereld had ze dan lang mogen wachten.

Daarnaast vond ik het ook gewoon niet heel goed geschreven. Er werd weinig gedaan aan world-building voor een fantasy boek. En ik begrijp dat dit een light-reading boek moet zijn, maar is er iets als to much light reading? Ook zat er 0 diepgang in het boek. Bijvoorbeeld: aan Cinnamon en haar familie wordt verteld dat wat zij al jaren geloven (ik ga niet zeggen wat), helemaal niet klopt. In plaats van daar een uitgebreide reactie op te hebben, leggen ze dit na 2 seconden naast zich neer. Dit voelde voor mij zo ongeloofwaardig. Waarom waren ze niet verontwaardigd? Waar is het ongeloof? Waar is het moeite hebben met het accepteren van dit nieuwe inzicht? Er was daar helemaal niks van. En zo heb ik nog wel 6 voorbeelden die ik jullie zou besparen. Het boek had zoveel potentie, maar is uiteindelijk een enorme flop geworden.

---

Ondanks dat ik het boek echt een enorme flop vind, geef ik het wel 2 sterren omdat ik in het begin hard heb moeten lachen en het concept van het boek wel leuk was. Helaas ging het daarna bergafwaarts.

Auteur: Kimberly Lemming

Uitgeverij: Arcadia Books

Genre: Fantasy, romance

Gepubliceerd op: juli 2021

Bladzijdes: 271

Taal: Engels