De oorlog tussen Troika en Myriad is nog lang niet voorbij. Tenley heeft gekozen voor Troika, maar werkt in het geheim samen met Killian. Hoewel hij bij de vijand hoort, kan Tenley hem maar niet uit haar hoofd zetten. Zal haar liefde voor Killian hen redden of betekent dit juist de ondergang wanneer de duisternis van Myriad letterlijk steeds dichterbij komt?

In het slot van de Everlife-triologie moet Tenley alles op alles zetten om de rijken van het Eeuwige Leven tot elkaar te brengen en de mensen van ze houdt te redden.

Eeuwige Leven review

Eindelijk, het laatste deel van de boekenserie Eerste Leven was uitgekomen. Maar eerlijk gezegd zat ik er heel erg tegenop om dit boek te gaan lezen. Ik weet dat ik namelijk bij de vorige twee boeken heel veel moeite had om er in te komen en dat je je volledige concentratie nodig hebt bij deze verhalen. Maar toch heb ik dit boek gekocht omdat ik moest en zal weten hoe het hele verhaal eindigde…

Tenley wil nog steeds vrede tussen de rijken, maar de oorlog is nog langer niet voorbij. Maar toch blijft Tenley bij haar doel en ze wil dit gaan waarmaken samen met Killian Flynn, haar grote liefde. Door dit waar te moeten Tenley en Killian zich met elkaar moeten verbinden. Maar wanneer dit gebeurd herinnert Killian zich niks meer van Tenley en hij is weer trouw aan zijn eigen rijk, Myriad. Zou hun liefde dit overleven? Zouden ze de mensen uit Vele Eindes kunnen redden en zouden ze vrede tussen de rijken kunnen waarmaken…

Wat vond ik ervan?

In het begin had ik heel veel moeite om in het boek te komen, het hielp daarbij ook niet dat ik mij maar weinig herinner van het vorige boek, Levensbloed. Gelukkig kon ik mijn review van Levensbloed erbij halen en daardoor wist ik ongeveer wat er allemaal was gebeurd.

Het verhaal zelf was heel anders dan de anderen verhalen. Het ging meer over Killian en Tenley en hen liefdesverhaal, dan over de vrede die ze samen wouden bereiken. Dit vond ik aan de ene kant heel jammer maar aan de andere kant vond ik het ook wel interessant. Ik wou namelijk heel graag weten hoe die twee nu verder zouden gaan, aangezien Killian zich niks meer kan herinneren. Wat ik erg leuk vond aan dit boek is dat het verhaal zich meer afspeelde in Myriad dan in Troika. Hierdoor krijg je een veel beter beeld van het andere rijk. Ook vond ik het fijn dat je heel vaak vanuit Killian kon lezen.

De schrijfstijl van Gena Showalter vind ik nog steeds erg mooi maar ook nog steeds erg moeilijk. Soms kon ik hierdoor niet goed bijhouden waar we waren en wie wat nou deed. Hierdoor moest ik zelfs sommige bladzijdes helemaal opnieuw lezen en zelfs dan had je niet de garantie dat je het ging begrijpen. Toch ben ik sneller door dit verhaal heen gekomen dan bij de vorige boeken, dus dat moet toch iets zeggen.

Wat vond ik minder

Ik werd af en toe helemaal gek van de cijferobsessie van Tenley. Dan begon ze ineens uit het niets te praten over cijfers. Ik heb hiervan een voorbeeld uit het boek gehaald:

‘ik weet je voornaam niet’ ‘Niall’ Killian Niall Flynn. vijf l’en vier n’en 5+4 = 9. Killian Niall Flynn + Ten = vijf l’en en vijf n’en. 5+5 = 10. 10 = bestaan. 1 + 2+3+4 = 10. 1) De eerste koning, 2) De Tweede koningen, 3) menselijk leven, 4) de vier elementen: aarde, lucht, vuur en water. tien is een voltooiing: het einde van de ene cyclus, het begin van een andere. 

Door dit raakte ik soms dus helemaal in de war en was ik uit het verhaal. Wat ik dus ook minder vond was dat het verhaal voor een grootste gedeelte alleen maar over de liefdesrelatie van Killian en Ten ging. Daarnaast kwamen de andere hoofdpersonages er heel weinig in voor en dit vond ik echt een teleurstelling omdat ik vind dat die andere hoofdpersonages het boek compleet maken.

De personages

Ik vond het leuk dat Killian weer wat meer van zijn harde, oude zelf zien, ook al kon hij daar zelf niks aandoen. Het was juist heel interessant om dat te lezen. Tenley vond ik in het vorige boek heel onzeker, maar dit keer vond ik haar juist weer heel stevig in de schoenen staan. Ook al wist Killian niet meer wie ze was, ze bleef vechten voor hem en voor datgene waarin zij in geloofde.

De andere personages hadden helaas dit keer maar een kleine rol. Ze kwamen voornamelijk eigenlijk pas in het einde erin voor. hun vond ik echt geweldig, grappig en heel loyaal naar Tenley toe.

Biscuit het waakdier van Tenley heeft mij ontzettend aan het lachen gemaakt en ik wou dat ik een pratende hond had.

Het slot

Het slot zelf deed mij heel erg denken aan de nieuwste film Jumani. Ik ga alleen niet vertellen waar die film overgaat omdat ik anders het slot teveel verraad. Maar ik denk wel dat ik het slot wel het leukste deel van het boek vind. Ik ben ook blij dat het boek nu helemaal is geëindigd, ook al verbaast het mij niks als er zomaar ineens een nieuw deel verschijnt, want hier en daar was er nog wel een open einde….

---

Auteur: Gena Showalter

Uitgever: HarperCollins

Gepubliceerd: April 2018

Taal: Nederlands

Bladzijdes: 494

Raiting: 

Ik geef dit boek 3 sterren omdat ik mij teveel ergerde aan een paar dingen in het boek.