In San Córtas, hoofdstad van de corruptie, wonen Meg, Vincent en Nick. Drie totaal verschillende personen met totaal verschillende achtergronden. Toch hebben ze iets gemeen: Ze zullen alle drie oog in oog komen te staan met een man die heer en meester is in illegale zaken en introduceert hen in zijn wereld. De vraag is of zij dit wereldje wel aankunnen.

Geheim Genot herreview

Dit boek heb ik een half jaar geleden ook al eens gerecenseerd, dus ik hoor jullie al denken, waarom schrijft ze dan nog een keer een recensie over het boek? Dat is omdat Harold Habing – een opkomende schrijver – zijn boek opnieuw heeft herschreven en opnieuw heeft laten uitgeven. Het vorige boek stond namelijk vol met fouten en ik had de eer om het boek – nu alle fouten weg waren – het opnieuw te mogen lezen en beoordelen….

Wat vond ik ervan?

Ik zat er in het begin stiekem best wel tegenop om het verhaal opnieuw te lezen, dit omdat ik bijna nooit boeken opnieuw lees (tenzij het mijn favoriete boek is natuurlijk). Maar eenmaal begonnen merkte ik dat ik meer dan de helft alweer kwijt was en ik vond het toch heel leuk om het boek opnieuw te kunnen lezen.

Het verhaal speelt zich af tussen drie personen. Doordat de schrijver dit heeft gedaan kun je vanuit verschillende hoeken het verhaal lezen – en leren kennen – en kom je uiteindelijk snel in het boek. Wat heel fijn is aan dit boek, is dat de schrijver de tijd heeft genomen om de personages zo goed mogelijk te beschrijven. Door dit te doen geeft hij jou rustig de tijd om deze personen te leren kennen. Het verhaal zelf speelt zich af in het heden, maar vaak krijg je een flashback naar het verleden te lezen. Hierdoor krijg je goed beeld van wat iemand heeft meegemaakt, en hoe deze persoon in de desbetreffende situatie is beland.

Ook voel je de spanning steeds meer opbouwen, hoe verder je in het boek komt, hoe spannender het boek wordt. 

Daarnaast worden de andere mensen, naast de hoofdpersonages en de omgeving erg goed beschreven. Hierdoor heb je een duidelijk beeld van de omgeving en de mensen.

Wat vond ik minder?

Het begin van het verhaal greep mij niet zo, het maakte mij nieuwsgierig naar wie, wie was, maar het verhaal zelf vond ik nog niet heel boeiend. Daarnaast kon het verhaal hier en daar nogal langdradig zijn.

Personages

Meg vond ik zo heerlijk wijf! Ze deed mij echt denken aan dat kleine meisje van kick-ass, volgens mij heette ze Hit-Girl in de film. Maar goed, ik vond het dus heerlijk hoe zij zo ongedwongen was en genoot van haar illegale leventje. Ze was dus ook geen standaard meisje meisje en dat was ook één van de redenen waarom ik zo graag vanuit haar las.

Vincent had gruwelijke daden verricht. En hoewel ik het na het eind van dit boek nog steeds niet eens ben met zijn daden, kreeg ik toch wel medelijden met hem. Dat een persoon je zo erg kan drijven tot iets… pfoe ik hoop dat ik dat nooit hoef mee te maken. Daarnaast leek Vincent vooralsnog een hele lieve en zorgzame man.

Nick vond ik maar een arrogante vieze klootzak. Zoals hij altijd eigenlijk zijn eigen hachje probeerde te redden. En hoewel hij deed alsof die om anderen gaf, vond ik toch dat zijn daden meer spraken dan zijn woorden.

Daarnaast was er natuurlijk de heer en meester van de illegale zaken. Maar over hem wil ik niks kwijt. Bang dat ik spoilers vertel!

Het slot

Het einde heeft mij echt verbaast, dit had ik echt niet zien aankomen. Dat vind ik nou de stille kracht van deze schrijver, hoe hij je uit het niets weet te verrassen. Ook had het boek een soort van open einde, ik ben zeer benieuwd of er een vervolg komt!

---

Auteur: Harold Habing

Uitgever: Harold Habing

Uitgegeven in: 2018

Bladzijdes: 318

Taal: Nederlands

Rating:

 

Ik geef dit boek 3 hartjes omdat ik het een spannend en leuk boek vond, maar af en toe wel langdradig.

*Mijn mening is niet beïnvloed door het contact met de auteur.