Feyre heeft haar metgezel Rhysand verlaten en is teruggekeerd naar het Lentehof. Ze is vastbesloten om informatie te verzamelen over Tamlins plannen en die van de koning van Hybren, die Prythian wil overheersen. Maar ze moet een dodelijk spelletje spelen om Tamlin te misleiden. één misstap betekent het einde, niet alleen van Feyre, maar van haar hele wereld. Als de oorlog uitbreekt, moet Feyre beslissen wie van de oogverblindende en dodelijke Edelheren ze kan vertrouwen. Ze zal op onverwachte plekken naar bondgenoten moeten zoeken. Maat terwijl immense legers de macht proberen te grijpen, woedt de grootste strijd in haar hart.

Hof van Vleugels en Verwoesting, review

Toen ik op bladzijde 500 was, wou ik niet meer verder lezen. Omdat ik wist dat ik nog maar 112 bladzijdes had te gaan. Daarna was het echt opgehouden met de boekenserie, hof van Doorns en Rozen. Ondanks dat ik het boek zo vaak mogelijk probeerde weg te leggen had ik de laatste bladzijdes binnen een halve dag uit. Ik moest en zal toch verder lezen want ik moest weten hoe het allemaal zou eindigen…

Het verhaal van Feyre gaat verder. Ze heeft het gevoel dat ze een thuis heeft gevonden, een familie en daarnaast heeft ze haar metgezel gevonden, Rhys, die haar de gelukkigste vrouw van Prythian maakt. Maar ondanks al dit is Feyre aan het begin van het boek toch weer bij Tamlin en zijn Hof!? De oorlog van Hybren komt steeds dichter en dichter bij. En Feyre moet en zal met al haar kracht dit tegen proberen te houden, zelfs als dit betekent dat zij alles moet opofferen. Maar zal dit genoeg zijn?…

Wat vond ik ervan? 

Het boek liep zo ontzettend goed door op de cliffhanger van het boek, Hof van Mist en Woede dat je er gelijk helemaal inzat! Dit keer hoefde ik niet te wennen aan al die namen, wezens en landen, hierdoor las je er lekker vlot doorheen. Naar het begin van het boek heb ik zo ontzettend uitgekeken. Ik was zo benieuwd naar hoe de Edelvrouw van het Nachthof het Hof van Tamlin kapot probeerde te maken…

In dit boek werd je ook meegenomen naar alle Hoven van Prythian. En deze Hoven werden zo goed beschreven door Sarah J. Maas, dat je geen enkele moeite had om al die verschillende Hoven voor je geest te halen. Dit vond ik echt ontzettend gaaf.  En dan had je natuurlijk nog de slagvelden die onvermijdelijk waren in de oorlog tegen Hybren. Normaal heb ik  altijd een beetje moeite met slagvelden die je moet lezen in een boek. Het is voor mij dan eigenlijk te ‘druk’ en begrijp ik vaak niet meer wie tegen wie vecht, wie wel dood is en wie niet etc. Maar bij dit boek had ik daar geen enkele moeite mee. Alles was zo goed beschreven dat ik precies wist wat er gebeurde en hoe het gebeurde.

Wat vond ik minder?

Wat ik misschien een beetje jammer vond, was dat je niet vaker vanuit Rhys kon lezen. In het eerste hoofdstuk en het laatste hoofdstuk had je namelijk die mogelijkheid wel, maar in de rest van het boek verteld Feyre het verhaal.  Sarah J. Maas heeft dit echter wel weer goed opgelost door Feyre soms in de geest van Rhys te plaatsen, waardoor je toch een soort van vanuit Rhys las. Wat ik daarnaast ook jammer vond is dat Feyre vaak niet mee streed in de strijd. Natuurlijk deed zij andere belangrijke dingen, maar toch miste ik dat gedeelte een beetje.

De personages

Dit keer had je weinig nieuwe personages, wat fijn was. Je hoeft niet iemand helemaal te leren kennen. Maar dit wil niet zeggen dat de oude personages je niet konden verbazen! Zo heeft Lucien mij ontzettend verbaast en heb ik mijn mening over hem helemaal bijgesteld. Nesta en Elain hadden dit keer een grotere rol in het boek en dit was zeer verfrissend. Nesta de kwade en Elain het lieve stille meisje, met een enorme kracht in zich. En laten we het nog heel even over Rhys hebben. Hij geeft mij zo’n feel good feeling. Zo romantisch en lief hij is voor Feyre en zijn familie. Je wordt stiekem zelf een beetje verliefd op hem. Tamlin heeft mij in dit boek steeds weer verrast, ik dacht echt dat ik hem nu wel een beetje kende, maar niks was minder waar…

Het slot

Het einde heeft mij echt aan het huilen gemaakt. Er gebeurde zo ontzettend veel en er werden zoveel verliezen geleden dat ik het niet aankon. Ik heb met elke personage zo’n band opgebouwd dat ik stiekem wel eens over de droom. Daarnaast hoopte ik toch een beetje op een open einde, maar die kwam er helaas niet.

Conclusie

Dit boek en de rest van de boekenserie Hof van Doorns en Rozen heeft mij echt in zijn greep gehad, en ik baal ook ontzettend dat de boekenserie is afgelopen…. of toch niet?  Toen ik hoorde dat Sarah een novel heeft geschreven van deze boekenserie kon mijn geluk niet op! Ergens eind mei 2018 komt het boek Hof van Ijs en Sterren uit, en dan ben ik de eerste in de rij die dit boek gaat kopen.

 

 

---

Auteur: Sarah J. Maas

Uitgever: Van Goor

Taal:  Nederlands en Engels

Bladzijdes 612

Rating: 

Ondanks dat ik misschien een paar dingen anders had gezien in dit boek, blijft het echt een heerlijk verslavend boek en daarom krijgt dit boek ook 5 sterren van mij.