Celaena heeft gevechten op leven en dood overleefd, maar tegen een zeer hoge prijs. Hoewel ze niets liever wil dan de dood van haar dierbare vriend wreken, moet ze aan een nieuwe reis beginnen om de waarheid over haar verleden onder ogen te komen… Een waarheid over een erfenis die haar toekomst voorgoed kan veranderen. Ondertussen verzamelen haar vijanden zich met maar één doel: de inwoners van het koninkrijk tot slavernij dwingen. Maar Celeana moet eerst haar eigen demonen overwinnen om dat kwaad te kunnen verslaan.
Erfgenaam van Vuur recensie
Ik las mijn recensie van deel twee weer eens terug voordat ik begon aan deel drie. Ik las in die recensie dat ik mijzelf had beloofd niet weer een jaar te wachten om aan het volgende deel te gaan beginnen. Deze recensie schreef ik op 29 mei 2019. Ik heb dus net geen jaar gewacht om te beginnen aan deel drie, oeps! Ik weet niet waarom, maar ik heb nooit echt zin om aan deze boeken te beginnen. Terwijl als ik ze eenmaal aan één van de boeken was begonnen, ik ze (meestal) fantastisch vind. Maar zou ik deel drie ook fantastisch vinden?….
Wat vond ik leuk?
Celaena is naar de – ik denk – andere kant van de wereld heen gevaren om daar antwoorden te zoeken over de Wyrdsleutels, haar eigen magie en over de vreedzame koning en zijn wezens. Dit betekende natuurlijk dat ze gescheiden zou worden van Chaol en Dorian, en ik was ontzettend bang dat ik niks meer van hun zou niks horen. Maar niets was minder waar! Ondanks dat Celaena haar eigen weg is gegaan, blijf je ook de kapitein en de prins volgen. Dit zorgde voor een spannende en leuke afwisseling in het verhaal zelf. Wel had ik heel veel moeite om in het verhaal te komen, het verhaal ging namelijk gewoon verder waar deel twee de Donkere Kroon was geëindigd. Maar aangezien het bijna een jaar geleden was dat ik deel twee had gelezen moest ik af en toe echt even heel goed nadenken wat er nou allemaal is gebeurd. Er staan ook zoveel moeilijke namen in. Maar toen ik eenmaal in het verhaal zat was ik helemaal weer fan van Celaena, Dorian, Chaol en de avonturen die zij meemaakte. Want stil zitten kende geen van drieën…
Wat ik ontzettend leuk vond aan dit deel van het verhaal was dat de magie die ook in de wereld bestaat, eindelijk wat meer aandacht kreeg. Vragen die je had werden beantwoord maar zorgde ervoor dat er ook weer duizend nieuwe vragen naar boven kwamen. Daarnaast was alles – zoals we gewend zijn van Sarah J. Maas – weer in zulke details beschreven dat je alles kon ruiken, het voor je kon zien maar vooral ook het allemaal kon voelen. Je voelde de pijn en schaamte die Celeana met zich mee droeg. Je voelde de angst en verwardheid van Chaol. Dit zorgde ervoor dat ik extra verslaafd was aan het verhaal.
Wat vond ik minder?
Naast Celeana, Chaol en Dorian konden we nu ook een of andere heks volgen genaamd Manon Zwartbek. Haar verhaal vond ik echter niet interessant en zelfs een beetje saai. Ik snap dat haar verhaallijn later in een ander deel waarschijnlijk zich mooi zou voegen met de ander verhaallijnen, maar voor nu vond ik het alleen maar irritant. Daarnaast vond ik sommige hoofdstukken wat langdradig.
Personages
Ik kon gelijk merken aan Celeana dat er wat was veranderd in haar. Dat ze niet alleen haar vechtlust was verloren maar ook haar levenslust.. Ik kon dat heel goed begrijpen, ik zou er ook helemaal klaar mee zijn als je iedereen om je heen constant ziet sterven. Toch had ik nog steeds heel veel bewondering voor haar.
Chaol was in de war en wist niet meer aan welke kant hij moest staan. Daarnaast merkte ik dat hij zich een beetje verraden voelde door Celeana. Toch bleef hij een goede en trouwe vriend aan zowel Celeana als aan Dorian en dat is iets wat ik erg kan waarderen.
Er zijn in dit boek heel veel nieuwe personages gekomen. Zoals Manon, Aedion en Rowan. Zij hadden een grote rol in dit verhaal. Toch kan ik deze personages niet echt bespreken zonder teveel spoilers te geven.
Slot
Het einde eindigde natuurlijk met een open einde (duhh aangezien er 7 delen zijn). Maar toch voelde het einde voor nu goed en vond ik het einde ook heel sterk! Ik ben heel benieuwd hoe het verhaal verder zou gaan lopen en hoop dat ik dit keer geen jaar over doe om deel vier te gaan lezen: Koningin van de Schaduw. Dit deel staat in elk geval al klaar in mijn boekenkast.
Auteur: Sarah J. Maas
Uitgeverij: Boekerij
Genre: Fantasy/ YoungAdult
Gepubliceerd in: 2016
Taal: Nederlands
Bladzijdes: 504
Rating:
Ondanks dat ik het wel echt een heel fantastisch verhaal vond, vond ik dat er teveel verhaallijnen door elkaar heen liepen. Ik snap dat die later in een ander deel waarschijnlijk mooi bij elkaar zouden komen, maar voor nu vond ik het alleen maar irritant. Vandaar de drie hartjes. (eigenlijk 3.5 hartje)