
Kun je gelukkig zijn zonder kinderen? Of ben je dat dan juist? En hoe kom je tot die keus, wel of geen kinderen? Over de hele wereld groeit het aantal mensen zonder eigen kinderen. Hun redenen hiervoor verschillen vaak net zoveel als hun levens, maar velen blijken opvallend blij met hun bestaan. Soms worden ze raar aangekeken en moeten ze op verjaardagen uitleg geven. Of het onderwerp is juist taboe waar niemand naar durft te vragen. Lisette Schuitemaker, zelf gelukkig zonder kinderen, vroeg vrouwen en mannen die geen ouders werden naar hun verhaal. Zonder een pleidooi te houden voor het een of het ander laat ze zien hoe kinderloos zijn doorwerkt in elk seizoen van het leven. Dit boek is voor iedereen die door omstandigheden of uit eigen keus niet de weg van ouderschap volgt – en voor wie nog zit te dubben over deze bepalende beslissing.
Gelukkig zonder kinderen recensie
Ik weet nog heel goed dat mijn opa mij aan het filmen was terwijl ik op 10-jarige leeftijd schreeuwde “ik neem echt nooit kinderen!” En dat hij terug antwoorde, “wacht maar! Als jij kinderen hebt, laat ik jou deze video wel zien.” Maar inmiddels 14 (?!) jaar later heb nog steeds de twijfel of ik wel of geen kinderen wil. Hoewel ik nog maar 24 ben en ik nog alle tijd heb om deze beslissing te maken, merk ik dat de maatschappij er nog steeds van uit gaat dat je een ouder wordt. Ik hoor nu al overal om mij heen je gaat trouwen? Nou dan komen de kleintjes vast snel! Als ik dat hoor krijg ik een benauwend gevoel. Begrijp mij niet verkeerd, ik vind kinderen leuk, maar ik zie mijzelf niet als een moeder. Ik zie mijzelf veel meer als de fun aunt waar kinderen van vrienden en familie terecht kunnen. Ondanks dat ik mijzelf niet als moeder zie komen er toch twijfels en vragen naar boven drijven zoals: kan je gelukkig zijn zonder kinderen? Ga ik geen spijt krijgen? Kan je iets missen in je leven wat je nooit hebt gehad? Wat ga ik dan doen met mijn leven? Om antwoorden te krijgen op dit soort vragen, ging ik op onderzoek uit en toen kwam ik het boek Gelukkig zonder kinderen tegen van Lisette Schuitemaker. Ik als boekennerd moest dit boek natuurlijk hebben. Ik hoop dat dit boek mij weer een stapje verder kon brengen in mijn keuzes…. Side note: dit is een recensie over een boek en het is niet de bedoeling dat er een discussie wordt gestart over de keuze van het wel of geen krijgen van kinderen. Elke keuze is namelijk goed :).
Wat vond ik ervan?

Wat ik erg fijn vond aan dit boek is dat dit verhaal echt zonder pleidooi is geschreven. Er wordt geen pleidooi gehouden over waarom je geen kinderen moet nemen, maar je wordt meegenomen in de ervaringen van anderen. Lisette Schuitemaker neemt je mee in alle levensfases zonder kinderen. Deze levensfases heeft ze verdeeld in lente, zomer, winter en herfst. In de lente wordt je meegenomen in verhalen en ervaringen van mensen in de twintig die nog aan het uitzoeken zijn wat ze willen. Willen ze een carrière maken, willen ze reizen, een gezin starten of geen van de bovenstaande? De keuzes liggen nog wijd open maar vanaf die leeftijd ga je wel echt nadenken en onderzoeken over hoe je de toekomst ziet. Voor mij was de lente het meest relatable omdat ik op dit moment in die levensfase zit. Ik vond het erg fijn om te lezen dat er meerdere mensen zijn met de zelfde vragen als ik heb.
De zomer en winter focussen zich meer op wanneer de keuze is gemaakt om geen kinderen te krijgen, hoe mensen dan hun leven hebben ingericht. Maar ook op de reacties vanuit de maatschappij en hoe verstandhoudingen met vrienden maar ook met familie kunnen veranderen. Daarnaast wordt er gefocust op hoe je een hele mooie rol kan spelen in het leven van jongeren zonder dat je ouder bent. De herfst focust zich op het ouder worden. Hoe ga je daarmee om als je geen kinderen hebt die voor je kunnen zorgen als je het zelf niet meer kan? In elke levensfase komen er verschillende mensen met verschillende verhalen aan het woord, wat ik zelf als erg prettig ervoer. In dit boek komen er zoveel onderwerpen aan bod. Ook onderwerpen waarvan ik helemaal niet had bedacht dat die ook een thema zouden kunnen spelen bij het kiezen van geen kinderen krijgen. Het boek is op een erg fijne wijze geschreven, waardoor het boek nooit saai wordt. Ik kon merken dat er met heel veel liefde en gevoel aan dit boek is gewerkt. Ik zou ook iedereen dit boek kunnen aanraden. Of je nou wel of geen kinderwens hebt!

Het enige wat ik zelf wel een beetje jammer vond aan het boek was dat er veel cijfers werden weerlegd. Dan werd er aangegeven dat zoveel % van Nederland geen kinderen heeft. Cijfers boeien mij niet heel veel. Ik wil ervaringen lezen en antwoorden krijgen op mijn vragen, voor zover dat kan. Daarnaast werd de focus heel erg gelegd op dat als je geen kinderen krijgt, vaak voor een carrière wordt gekozen. Terwijl ik, en ik denk genoeg anderen, ook niet zozeer de behoefte heb om de corporate ladder te beklimmen.
Hoewel het boek niet voor mij in de toekomst kan kijken of ik ooit spijt ga krijgen als ik besluit geen kinderen te krijgen, heeft het boek mij wel nieuwe perspectieven opgeleverd en een paar antwoorden op mijn vragen kunnen geven .
Een ontzettend mooi boek over gelukkig zijn zonder kinderen. Het boek is fijn geschreven en veel onderwerpen en ervaringen van verschillende mensen komen aan bod.

Auteur: Lisette Schuitemaker
Uitgeverij: Spectrum
Genre: Persoonlijke ontwikkeling & mindfulniss, mens en maatschappij, psychologie.
Gepubliceerd: 28 februari 2019
Bladzijdes: 304